Z biegiem czasu nasz wzrok ulega pogorszeniu. Jest to zupełnie normalny, fizjologiczny proces, skojarzony ze starzeniem się organizmu. Oko, podobnie jak mięśnie, kurczy się (zmniejsza swoją objętość), twardnieje, traci elastyczność, co wpływa na najczęściej pojawiające się trudności w postaci utraty dawnej ostrości widzenia. Aczkolwiek procesy te są wielce zindywidualizowane i natura w tym względzie traktuje nas różnie.
Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w oczach, skojarzone z utratą dawnej ostrości widzenia, okulista nazywa presbiopią, a też określa się je mianem starczowzroczności. Wiek 40 lat jest umowny, jednak największa ilość pacjentów właśnie po jego przekroczeniu odczuwa zmiany w widzeniu.
Okulista wyjaśnia na czym polegają zmiany widzenia w presbiopii?
Generalnie przyczynami zmian w widzeniu idących wraz z wiekiem, są zmiany fizjologiczne zachodzące w oku.
W ich konsekwencji nie jesteśmy już jak dawniej widzieć ostro obiektów położonych blisko.
Dlatego też starsze osoby, by coś przeczytać lub wyraźnie zobaczyć, przesuwają rękę z trzymanym przedmiotem jak najdalej od oczu. A wszystko to wynika z tzw. oddalania się punktu bliży wzrokowej.
Żeby to jednak wyjaśnić dokładniej należy wskazać, że presbiopia dotyczy zmian w zakresie akomodacji oka, tj. jego dostosowywaniu się do warunków zewnętrznych w celu lepszego widzenia. Z wiekiem ta zdolność jest stopniowo redukowana właśnie przez zmniejszenie się elastyczności oka i jego twardnienie – oko nie potrafi jak dawniej uwypuklić soczewki by poprawić ostrość widzenia.
Aktywny proces
Procesem tym zawiaduje tzw. mięsień rzęskowy i napina soczewkę tak, by odpowiednio załamywała światło wpadające do oka, jednak jak już wiadomo, z biegiem lat oko w coraz mniejszym stopniu poddaje się oddziaływaniom mięśnia, gdyż jest sztywniejsze. Tym samym musimy oddalać przedmioty od oczu, ponieważ im dalej są od nich, tym mniejszej akomodacji wymagają by widzieć ostry obraz.
Presbiopia, jeśli już się ujawni, niestety szybko postępuje. Zmiany odnotowywane u pacjentów ukazują, że średnio co pięć lat traci się 2 dioptrie akomodacji oka, a proces ten zazwyczaj prowadzi do utraty zdolności akomodacji (0 dioptrii), co zwykle następuje ok. 60 roku życia.
Wtedy już wizyta u okulisty staje się konieczna.
Kiedy udajemy się do okulisty by leczyć presbiopię?
Aktualnie w społeczeństwie istnieje wysoka świadomość pomocy, jaką można uzyskać w poszczególnych dolegliwościach, dotyczy to również porad okulisty. Wiele osób wie, że wraz z wiekiem wzrok się pogarsza i nie jest to związane z chorobą oczu. Tym samym wymagana jest korekta widzenia dokonywana za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych.
Przy podejrzeniu presbiopii okulista przeprowadzi badanie diagnostyczne i wskaże odpowiednie do korekty wzroku szkła.
Należy jednak pamiętać o tym, że wzrok po 40 roku życia jest również narażony na osłabienie przez choroby oczu, które wtedy się często ujawniają. Choroby takie jak jaskra czy zwyrodnienie plamki mogą natomiast prowadzić do ślepoty.
Dlatego ważną rolę pełnią w leczeniu oczu badania profilaktyczne i w średnim wieku należy je przeprowadzać często, ze wskazaniem – co dwa lata.