Wiele osób zmaga się z problemami z widzeniem lub chorobami oczu i często odwiedza gabinet okulistyczny. Aczkolwiek nawet po kilku wizytach nie zawsze wiemy co tak właściwie okulista sprawdza, po co każe patrzeć w skomplikowaną aparaturę, zakłada coś na głowę, każe czytać literki na tablicy.
Skuteczne badanie
Pokrótce wyjaśniając, badanie oczu w przeciwieństwie do badania wzroku ukierunkowane jest na stwierdzenie przyczyn zgłaszanych przez pacjenta dolegliwości: łzawienia, bólu, nagłej zmiany w widzeniu, pieczenia i innych objawów.
Natomiast badanie wzroku skupione jest na stwierdzeniu rodzaju problemów z widzeniem w celu poddania wzroku korekcie za pomocą: okularów, soczewek kontaktowych lub leczenia operacyjnego, ale również po to, by określić przyczyny ubytków w widzeniu, jeśli mają one charakter postępujący i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Przez powyższe często badanie narządu wzroku oraz jakości widzenia idzie ze sobą w parze.
Obszary badania prowadzanego przez okulistę
Przebieg wizyty u okulisty zaczyna się wywiadem. Zebranie podstawowych danych o pacjencie ma duże znaczenie dla postawienia ostatecznej diagnozy oraz, co oczywiste, służy wysłuchaniu zgłaszanych aktualnie dolegliwości związanych z wizytą.
Po przeprowadzeniu wywiadu okulista wie już, jakie należy przeprowadzić badania diagnostyczne. Tutaj jednak chodzi nam o prezentację podstawowych czynności, jakich się lekarz podejmuje bez względu na potrzeby wynikające z indywidualnej wizyty.
Należy więc je wymienić, a należą do nich:
- tzw. badanie przedmiotowe – obejmujące badanie podstawowych funkcji, jakie spełniają oczy, w tym: ich ruchomości, wielkości, także powiek i okolic oczu; również innych funkcji, jak ostrość wzroku i jakość widzenia (refraktometria, tablice Snellena),
- badanie pola widzenia – które m.in. prowadzi do wykrycia wielu chorób, w tym jaskry i chorób siatkówki; badanie polega na obserwowaniu przez pacjenta jednym okiem poruszającego się punktu świetlnego i sygnalizowaniu, kiedy jest widoczny; ściśle związane z badaniem pola widzenia jest również badanie ciśnienia wewnątrzgałkowego, często wykonywane po tym pierwszym (tonometr),
- przedni odcinek oka w badaniu – to z kolei diagnostyka widocznych warstw oka: rogówki, soczewki, tęczówki i ciała rzęskowego; przeprowadza się ją przy użyciu biomikroskopu (specjalnej lampy szczelinowej),
- tylny odcinek oka w badaniu – okulista diagnozuje niewidoczne części oka, niejako zagląda do jego wnętrza i sprawdza m.in. siatkówkę oraz ciało szkliste, a używa do tego celu oftalmoskopu; badanie tylnego odcinka oka zazwyczaj wymaga zakroplenia w celu poszerzenia źrenicy.
Jak często wykonywać badania u okulisty?
Zaleca się, aby dzieci wykonywały badania profilaktyczne u okulisty raz w roku, dorośli co trzy lata lub jak Pani doktor zadecyduje. Stan naszych oczu zmienia się po 40 roku życia; wówczas owe zalecenia się zmieniają ze wskazaniem badań oczu co dwa lata, oczywiście gdy nie są chore, a jedynie chodzi o korektę wzroku.
Z wiekiem oczy najzwyklej wiotczeją, podobnie jak to się dzieje z mięśniami. Delikatne mechanizmy, które zawiadują prawidłowym widzeniem, na skutek kurczenia się ciała szklistego mogą zmieniać kąt padania wiązki światła, co prowadzi do pogorszenia się wzroku. W pewnym stopniu zatem, wraz z upływającym czasem, należy być przygotowanym na zmiany w zakresie jakości widzenia. Jest to proces zupełnie naturalny.